Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Aκροστοιχίδα

Τ          σύγκρουση μεΤωπική του κρίμα και του πρίμα
            του οριζόντιου Τίποτε και του καθέτου Τώρα


Ε        που ελεεί, εγκυμονεί, ερείδεται κι εκπίπτει
          στο


Λ      που μοιάζει πιο λιωμένο κι από χυμένο άγριο μέλι
         ή από το ηττημένο "θέλει"


Ο     πιο στρογγυλό αυτό ενίοτε, βεβαίως, γιατί η στρογγυλάδα 
       του κανέναν πια δε μέλει,
        αφού κι αυτό στο


Σ     θα τελειώσει, που είναι σα μια νύξη
       που πια δε θα ανοίξει
       ούτε θα θίξει
       γιατί και πώς το τέλος
       τού έπρεπε να ορίσει.  




Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Αγαπημένοι μου φίλοι, μου λείψατε όλοι σας και μάλιστα πολύ... Θα επανέλθω δριμύτερος  κοντά σας όσο πιο γρήγορα μπορώ.Μέχρι τότε σας αφιερώνω το ακόλουθο με πολλή αγάπη...

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Μπορώ

Μπορώ να είμαι ο πρώτος που θα πιστέψει στη νέα μέρα, αρκεί αυτή να μην είναι

σκοτεινή
τυφλή
εξαπατημένη
αγκάθινη
συρμάτινη
επιπόλαιη
διστακτική
παντοτινή.

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Έκτακτο ανακοινωθέν

Όποιος γνωρίζει να απαντήσει στο ερώτημα που ακολουθεί, ας πράξει γενναιόδωρα και θα αμειφθεί με την ευγνωμοσύνη μου...τουλάχιστον:






Τι μπορεί να συμβεί, αν ο κρυμμένος δει κρυφά αυτόν που κρύβεται;

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Καλά, πώς;

στις μέρες που πέρασαν προσπάθησα να κάνω συνδυασμούς. πόσες και άλλες τόσες περιπέτειες χαοτικές...δύσκολο να ματαιώνεις το ανώφελο. παρατήρησα. λίγες πια λέξεις θέλω να γράφω με κεφαλαία. αποφάσισα. ακόμα πιο λίγες θα συναντούν τον προορισμό τους. μπερδεύτηκα, ρε παιδιά. ρόμβος, ανωφερής νόστος, κατωφερές άλγος, υπερσυντέλικος, είχα, είχες, είχαμε, ασπίδα, προάσπιση και υπεράσπιση, άρνηση, δε θα είμαι, δε θα είσαι, δε θα είμαστε, κύκλος -καλά, πώς κλείνει η διήθηση; - αφήγηση, πλοήγηση, κενού παρήχηση, καμία κοσμία αποχαύνωση, όλα ντεκόρ του τρέχοντος, του από το ουσιώδες απέχοντος, ρήματα, αποκυήματα, λέγω, διαλέγω, με διάλεξαν - η αντωνυμία προαιρετική και διακοσμητική - τετράγωνο -καλά, πώς έγινε ο κύκλος έτσι; - σημεία στίξης - εντός και εκτός του τετραγώνου -, σημεία ορίζοντα - εντός, εκτός και επί τα αυτά, καλά, πώς συνδυάζεται η κεντρομόλος με τη φυγόκεντρο;-, δεξιά, αριστερά - στη μέση το άμεσο, εδώ και μέρες ανίατο -, αφυδάτωση, γ,δ,ε,ω -καλά, πώς εξαφανίστηκαν είκοσι ολόκληρα γράμματα; -, επανάληψη, τρίγωνο - α, καλά μάς λοιδωρεί αυτός ο κύκλος - κίτρινο, καφέ, μια πρέζα πράσινο - καλά, εδώ ήρθε να παραθερίσει το απύθμενο; -, σταγόνα, σταγόνες, ενοχές, τόξο - καλά, πώς ο ουρανός το διάλεξε αυτό το εργαλείο; -, επίρρημα, επίθετο αδιάθετο, κλάσμα- καλά, πώς γεφυρώνει η γραμμή τον παρονομαστή με τον ακατανόμαστο;-, πλάσμα - καλά, πώς διορθώνει η φύση το αδιόρθωτο;

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Μονόλογος

...κι έμοιαζε ο μονόλογος, περίφροντις κι αξόδευτος,
                           αγκυροβολημένος
                           σε πρόσωπο αδάμαστο...
...σφιχτοί οι αρμοί του και το εμβαδόν του αυτοδημιούργητο...


ΔΟΜΗ:


- τετράγωνη αφθονία απρόβλεπτου
- μύηση στο ελάχιστο παρόλο
- κέντρο το κεντρί "(μ') αγάπησες, δε (μ') αγάπησες"
- επίλογος μετέωρος, ολίγον παραισθησιογόνος,
  σαν από καιρό αντίγραφο ανήκεστης παρέκκλισης


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ:


- το φυλλοβόλο κι άνυδρο κεφάλαιο
  του ύποπτα απτού αδιέξοδου
- το ευρύχωρο της συγγενούς με το αδιέξοδο
  αοριστίας
- εδώ κι εκεί η επαγωγή της σύμπτωσης
              η παραγωγή επίπτωσης
  κι η ύπουλη αναλογία της έκπτωσης


ΕΚΦΡΑΣΗ:


  ετυμηγορία καλλολογική, συρ-ρέουσα, γυμνή
  όσο πιο γυμνή, τόσο πιο συρ-ρέουσα
  στο πρόσωπο τ' αδάμαστο


  σε κάθε σημείο διαρ-ροής του ανείπωτου... 







Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

TOP TEN OF MY SOUNDS

10.  Η γαλλική λέξη "suçon".


9. Η ελληνική λέξη "εμφιλοχωρώ".


8. Κάθε λέξη -όνομα κύριο ή προσηγορικό, ήρεμης διάθεσης και θετικής ενέργειας- που αρχίζει από Κ.


7. Η αρχή, η μέση και το τέλος του "dust in the wind".





6. Τα βήματά μας στη βροχή. Την καλοκαιρινή. Που ξεφλουδίζει γλυκά τον ήλιο στα μάτια μας.


5.  Όταν διαβάζω το ακόλουθο:


 Elizabeth's spirits soon rising to playfulness again, she wanted Mr. Darcy to account for his having ever fallen in love with her. "How could you begin?" said she. "I can comprehend your going on charmingly, when you had once made a beginning; but what could set you off in the first place?"


"I cannot fix on the hour, or the spot, or the look, or the words, which laid the foundation. It is too long ago. I was in the middle before I knew that I had begun."  (Mr. Darcy replied)


                                                                              JANE AUSTIN, Pride and prejudice, XVIII


4.  Η φωνή της Έλλης Λαμπέτη.


3.  Η φωνή του πατέρα μου.


2.  Το κλειδί στην πόρτα. Κυρίως, όταν επιστρέφω.


1.  Το κλειδί στην πόρτα. Κυρίως, όταν αναχωρώ.





Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

ΗΛΙΟΣ

Ναρκισσιστικό τραύμα. Αυτό είναι η ζωή. Ή τουλάχιστον η δική μου ζωή. Έτσι, συμπέρανα βλέποντας από παράθυρο ή παράθυρα διάπλατο ή διάπλατα σαν από cottage αγγλικής υπαίθρου έναν ουρανό πολλά υποσχόμενο. Πέρασαν μέρες πολλές από τότε που για τελευταία φορά γέλασα με την καρδιά μου. Εδώ και καιρό το παιχνίδι με θέλει χαμένο. Με κατεβασμένο το κεφάλι. Με λιγοστές δυνάμεις. Με δάχτυλα σαν από νερό, που ό,τι κι αν προσπαθούν να αγγίξουν, ένας μέλανας υδάτινος αναστεναγμός μεσολαβεί.
Δοκίμασα να αντιδράσω. Να υποταχθώ. Να παρασυρθώ. Να υπακούσω. Τέλος, να επαναστατήσω.


Αυτό το τελευταίο αποδείχτηκε πιο πρόσφορο και αποδοτικό. Πήρα μπογιές και ζωγράφισα τα υδάτινα δάχτυλά μου. Νερομπογιές. Ωραία που είναι να δίνεις χρώμα. Αμέσως, γέλασαν τα μάτια. Αυτά -να πληροφορήσω- είχαν μείνει πέτρες από συνήθεια καιρού. Έβαλα τις νερομπογιές με τα δάχτυλά μου στα λίθινα μάτια μου. Κι ο ήλιος ξαναφάνηκε. Κι έλαμψε ακόμα πιο αυτοκρατορικά και πιο επιθετικά. Τώρα το νερό μου κοχλάζει στις ακτίνες του. Και δε μεσολαβεί αναστεναγμός. Αλλά μια τεράστια κραυγή σπασμού ερωτικού... Ναι. Καταφάσκω. Για όσο μου λάχει να έχω ακόμα χρώματα.






Νικόλα Κ. σε ευχαριστώ από το καθαρό μέρος της καρδιάς μου. Γιατί αυτό σου αξίζει.
Άθω, εύχομαι τα καλύτερα και σ' ευχαριστώ για τα όλο αξιοπρέπεια και συμπάθεια e-mail σου.
Ευχαριστώ όλους, όσοι με θυμήθηκαν και ενδιαφέρθηκαν. Φιλιά σε όλους σας!